ابابیل

آيا ميدانيد امام زمان از ٦جهت از طرف انسانهادرخطر هستند؟
الف)خدايا امام زمان را از نقطه روبرو محافظت كن
يعني :
١-ما ادعاي دوستي با حضرت ميكنيم ولي جلوتر ازاو حركت ميكنيم ونظر خودرا براو تحميل مينماييم .
٢-آيندگان نتوانند آسيب وارد كنند.
٣-آنها كه ظهور حضرت را تكذيب ميكنند، نتوانند آسيبي برسانند.
٤-بعضي ظهوررادور مي بينندوحضرت را اذيت ميكنند.
٥-كسانيكه براي ظهور وقت تعيين ميكنند.
٦-كسانيكه در مقابل حضرت مي ايستندوبه تاخير درتعجيل اعتراض ميكنند.
ب)خدايا حضرت وليعصر را از پشت سر محافظت بفرما
يعني:
١-مبادا من ماموم مطيع وخوبي نباشم .
٢-خلف وپشت سر،فرزندان واموال ما است يعني مبادا فرزندان را به درستي تربيت نكنم ومالم را درجهت ناصحيح هزينه كنم وبه حضرت آسيب بزنم.
٣-مباداباكوچك شمردن گناهان به امام زمان آسيب بزنم .
ج)خداياحضرت وليعصررا از سمت راست محافظت بفرما
يعني:
١-از طريق خوبان جامعه ومعرفي غلط ،حضرت آسيب نبينند گرچه عنادي هم دركارنيست .
٢-كارهاي خوب ودرست ما ايجاد عجب وغرور نكند وحضرت وليعصر را ناراحت ننمايد .

د)خدايا از سمت چپ حضرت را محافظت بفرما
يعني:
١-از طريق معاصي من ،امام زمان آسيب نبينند.
٢-ازطريق تفريط وكوتاهي ومسامحه كاري ، حضرت را اذيت نكنم .
ه)خدايا حضرت وليعصر را از سمت فوق وراس محافظت بفرما
يعني:
١-خدايا تمام توجه من در عقلانيت نباشد بگونه ايي كه ازامور قلبي وروحاني وحبي غافل شوم .
٢-استفاده نكردن از قوه عاقله وجهالت من به حضرت آسيب وارد ميكند .
٣-مبادا علم آموزي ودانشم را به خود نسبت دهم وبرطرف كردن موانع ادراكي توسط حضرت وليعصر را،ناديده بگيرم .

ز)خدايا ازجهت تحت وزيرپا امام زمان را محافظت بفرما
يعني:
١-ممكن است با قدمهاي باطلي كه برميدارم العياذبالله پا بر روي حضرت بگذارم وبه اوآسيب برسانم.
٢-فراموشي امام وعدم توجه به ايشان، حضرت را اذيت ميكند.
٣-توجه تام به امور دنيوي ،به حضرت آسيب وارد ميكند.
٤-مقايسه خود با حضرت وليعصر ، درحاليكه ما خاك كف پاي ايشان هم نميشويم .
٥-درخواست ظهور حضرت به جهت رسيدن به منافع مادي وشخصي .چنانجه آيه الله بهاءالديني ميفرمودند :كمتر كسي حضرت را به جهت قرب ميخواهد وحتي كسانيكه خواهان تشرف هستند،بدنبال حوايج شخصي خود هستند.درحاليكه بايد عرض حال ما چنين باشد :
هواخواه توام جانا
وميدانم كه ميداني

آقاي ما !مولاي ما!
از شش جهت به شما آسيب ميرسانيم اما عامدانه وعنودانه نبوده و نيست بلكه به جهت جهالت وفقدان شعور است درآستانه عيد سعيد فطر هستيم ، عيدي شما به ما ، حلال كردن ما باشد
اللهم عجل لوليك
استاد بروجردي
كلاس امام زمان شناسي

کیست که مولای متقیان امام علی علیه السلام را یاری کند.

آیا با هر گناهی، همچنان می توان امید داشت و توبه کرد؟

آدمیزاد همیشه در معرض گناه است. بعضی بیشتر گرفتار آن می شوند و برخی كمتر . فقط معصومان(علیهم السّلام) هستند كه اصلا گناه نمی كنند. خداوند در قرآن می فرماید: «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ؛[زمر/۵۳] بگو: ای بندگان من كه بر خود اسراف و ستم روا داشتید، از رحمت خداوند مأیوس و نا امید نشوید كه خدا همه گناهان را می آمرزد». امیرالمؤمنین (علیه السّلام) می فرماید: «در تمام قرآن آیه ای امید بخش تر از این در مورد گناه كاران و توبه كنندگان نیست».[۱]

گناه از لحاظ كمیت، هر اندازه بزرگ و زیاد باشد - حتی اگر به اندازه گناه همه جن انس از آغاز آفرینش تا انتهای عالم باشد - از لطف و رحمت خدا بیشتر نسبت، بلكه قابل قیاس نمی باشد. رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرماید: «اگر مرتكب گناهان بسیاری كه زمین و آسمان را فرا گیرد شدید، اگر به راستی پشیمان شوید،‌خدای تعالی توبه شما را می پذیرد».[۲]

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در این زمینه می فرماید: «لكل داء دواء و دواء الذنوب الاستغفار؛[۳]

هر مرضی دارویی دارد، و داروی شفابخش گناهان استغفار و طلب مغفرت از پیشگاه ذات پاك الهی است».

بنابراین انسان باید متوجه باشد که ناامیدی از رحمت و بخشش حق، با توجه به بیانات واضح دینی، هیچ جایی ندارد. و انسان اگر دشمن شناس خوبی باشد، می داند که این گونه ناامیدی ها، از دشمنی است که قسم یاد کرده تا انسان را به نابودی بکشاند. همان شیطانی که قبل از گناه، در جان انسان وسوسه رحمت حق می کند تا با از بین بردن ترس انسان را به گناه اندازد، بعد از گناه وسوسه یاس می کند تا انسان را از بازگشت و اصلاح بازدارد. در حالی که انسان باید قبل از گناه بترسد که شاید فرصت توبه نداشته باشد! شاید شیطان آنچنان بر او مسلط شود که اجازه توبه ندهد و … و بعد از گناه باید سریع توبه کند. «اگر بچه شما هنگام شستن قورى، آن را بشكند و در جواب شما كه مى ‏پرسى: قورى كو؟ با قدرت جواب دهد كه شكستم! و هنگامى كه مى‏گویى چرا شكستى؟ مى ‏گوید: خب، دیگر شكست! در این صورت او را رها نمى‏ كنى و بر او سخت مى ‏گیرى، ولى اگر ببینى كه با شكستن قورى، همه وجود او شكسته است و نمى‏تواند سرش را بلند كند؛ یعنى تفریط كرده، ولى احساس شكستگى و شرمندگى مى ‏كند، تو با او چه مى ‏كنى؟ تنبیه براى این است كه او بشكند. تندى براى این است كه بفهمد بدى كرده است، ولى وقتى كه او خود شكسته است، حتى به او پاداش هم مى ‏دهى و از او دلجویى هم مى‏ كنى و به او مى‏گویى عیبى ندارد. ما با مكتبى روبرو هستیم كه از تفریط، امید مزد و پاداش دارد و از طاعت‏هاى چند هزار ساله، انتظار هبوط و رجم.»[۴]

.

[۱]. تفسیر نمونه، ج ۱۹، ص ۴۹۹.

[۲]. فریده مصطفوی، روش خودسازی، ص ۳۱۶.

[۳]. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص ۱۶۴

[۴]. اخبات، صفائی حائری، ص: ۴۷ اخلاق و عرفان›کلیات›گناه و ترک گناه و آمرزش گناهان

برچسب‌ها:

خداوند انسان را از خاک آفرید و شیطان را از آتش. بعد از آفرینش انسان به تمامی فرشتگان دستور سجده در برابر انسان را داد. تمامی فرشتگان سجده کردند به جز ابلیس. خداوند وقتی از شیطان علت سجده نکردنش را پرسید و به دیگر علت تمرّد از فرمانش را جویا شد. شیطان جواب داد. خداوندا جنس من از آتش است در حالی که جنس آدم از خاک، پس من برتر از خاکم. شیطان تکبر ورزید و سجده نکرد. و به علت این سرپیچی از درگاه خداوند رانده شد. نظر شما چیست آیا شیطان برتر از آدم است.؟ جنس کدام یک برتر است.؟ خاک بر آتش غلبه دارد یا اتش بر خاک؟ و به دیگر سخن شیطان مغلوب در برابر انسان است یا انسان مغلوب در برابر شیطان؟ کدام موجود بر موجود دیگر غالب میشود؟؟ جواب آسان است. 1- به هنگام آتش سوزی برای مهار آتش از خاک استفاده میکنند. پس خاک آتش را مهار میکند. 2- خاک سرد است و اتش گرم. چیز سرد بر گرم غالب است. پس خاک بر اتش غالب است. نتیجه آدم بر شیطان غالب است. شیطان که همان نفس انسان نیز میتواند باشد در برابر اراده و ایمان مغلوب شده است. و در نتیجه اینکه انسان / آدم بر شیطان برتری دارد. چون انسان دفع کننده شیطان است.

در زیارت عاشورا به امام حسین(ع) این‌گونه خطاب می‌کنیم: «و الوتر الموتور». وتر به معنای «تنها و یکتا»، و موتور «تنها شده» است. یک احتمال درباره‌ی این معنا، یگانگی، منحصر به فرد بودن و بی‌بدیل بودن حضرت است. احتمال دیگر این است که، حضرت تنهاست و در این تنهایی «موتور» است؛ یعنی حضرت با نقشه و برنامه‌ریزی تنها شده است؛ به خصوص اگر توجه داشته باشیم که درگیری سیّدالشّهدا (ع) مخفیانه نبود که مسلمانان از آن بی‌خبر باشند. یزید بعد از مرگ معاویه به استاندار مدینه نامه نوشت که باید از حسین بیعت بگیری و الاّ او را بکش و سرش را بفرست.

حضرت بیعت نکردند و با تدبیر از مدینه خارج شدند؛ در مکه برای مسلمانان نامه‌ی دعوت نوشتند و آنها را مطلّع کردند، علاوه بر این مکه محل رفت و آمد مسلمانان بود و اخبار از آنجا منتشر می‌شد. بعد هم یزید، عده‌ای را فرستاد تا حضرت را در مکه ترور کنند و توصیه کرد که، حتّی اگر دست حضرت به پرده‌ی کعبه بود او را بکشید، لذا حضرت در 8 ذی‌الحجّه در حالی‌که همه مُحرِم می‌شدند کاملاً با سر و صدا و با حالتی که همه متوجه باشند از مکه خارج شدند و با صراحت اعلام کردند:

کسی که حاضر است خون دلش را در راه ما بدهد و خودش را مهیّای لقای خدا کرده است، همراه ما کوچ کرده، همسفر شود.[1]

از آن طرف مردم کوفه از خروج امام از مدینه و حرکت به سوی مکه مطّلع شدند، نامه نوشتند و حضرت را دعوت کردند. حضرت نیز سفیر فرستادند. لذا به گونه‏ای نبود که مردم مطّلع نباشند. هم مردم حجاز، مدینه، بصره و هم مردم کوفه مطّلع بودند. کمابیش تمام مناطق اسلامی مطّلع شده بودند که چنین حادثه‌ای در شرف اتّفاق است و امام با یزید بیعت نکرده، ابتدا به مکه رفته سپس از مکه هم بی‌وقت خارج شده و مردم را به همکاری دعوت کرده‌اند.

————————————————-

[1] ـ ابن طاووس، لهوف، ص 88، ترجمه‌ی رجالی تهرانی.

… پاتوق بچه شیعه ها

فلسفه خلقت

فلسفه خلقت عالِم شدن نیست.

فلسفه خلقت عاقل شدن است.

چرا که عالم و جاهل باهم جمع می شوند. یعنی در عین حال که شخصی عالم است نسبت به مسئله ای می تونه جاهل باشه یعنی علم نداشته باشه.

اما عاقل با جاهل جمع نمی گردد. چرا که یه نفر عاقل نسبت به مسائل با عقل می نگرد. اول فکر می کند بعد اقدام می کند.